Saçımız nihayet kesildi....

 

 

Canım oğlum Ediz'in doğduğundan beri hiç saçı kesilmemişti.Önceleri çok seyrek saçları olduğu için gerek olmuyordu.Daha sonra saçları çoğalıp lüle lüle olduktan sonrada çok tatlı göründüğünden kesmeye kıyamıyordum.En son dün banyo yaptırırken omuzlarından uzayan saçlarını gördüğümde kesme kararı aldım.Aslında ben bu civarlarda seçeceğim bir çocuk kuaförüne gidip onu bu merasimden korkutmamak istiyordum. Yada babasıyla birlikte berbere gidip gelmesini sonrada alışmasını ama ben her zamanki gibi tez canlı olduğumdan bekleyemedim.Edizim banyo yapıp  bir yanda oyuncaklarıyla oynarken, ben sadece su gördüğünde düzleşen saçlarını bir güzel kesiverdim.Oğluşum pek bir şey anlamadı kesilen saçına baktı sadece.Annesi saçını kesmiş hadi babamıza fotonu yollayalım dedim çok sevindi.Laylay şarkılar söylemeye başladı.Zamanında senelerce annemin önüne oturup saçımı kestiği anlar aklıma geldi. Bu alışkanlıktan dolayımıdır ne ben zaman zaman hala saçlarımı kendim keserim. Anneden çocuğa ve onun oğluna geçen bir gelenek başlatmış olduk böylece :)